ซ.ยูเลียน  ซาแวร์  นามวงศ์

สัตบุรุษวัดพระหฤทัย  ขลุง จันทบุรี

 

           "ซิสเตอร์มีป้าอยู่ที่อารามหนึ่งท่าน เมื่ออายุได้ 12 ปี มีโอกาสมาเยี่ยมป้าบ่อยๆ ทำให้รู้สึกอยากเข้าอารามบ้าง

...แต่ก็รู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะพ่อแม่ของซิสเตอร์ไม่ยอมให้เข้าอาราม เนื่องจากเป็นพี่คนโต มีน้องๆที่ต้องดูแล

แทนพ่อแม่อีก 12 คน ต้องทำงานตั้งแต่เด็ก  ออกเรือไปกับพ่อ เพื่อจับปู ปลา กุ้งในทะเล และหาบของขาย

จนอายุได้18 ปี ..เสียงเรียกของพระก็ยังคงดังก้องอยู่ภายในทุกวัน อยากเข้าอารามมาก..

 

และที่สุด ซิสเตอร์ตัดสินใจหนีพ่อแม่มา โดยนั่งเรือแจวจากขลุงมาถึงท่าน้ำหน้าวัดจันท์..สมัยนั้นเดินทางยากลำบากมาก ไม่มีอะไรติดตัวมาเลย

นอกจากเงิน 30 บาทเท่านั้น 

                                       เมื่อเข้าอารามแล้ว ซิสเตอร์ช่วยงานทุกอย่างที่สามารถจะทำได้  และช่วยซิสเตอร์ป้าบดยา สำหรับทำยาสมุนไพรรักษา

ชาวบ้านและเด็กๆที่ไม่สบาย ....เมื่อปฏิญาณตนแล้ว  มีโอกาสกลับบ้านเป็นครั้งแรก นับตั้งแต่จากมา ...ก่อนหน้านี้ซิสเตอร์สวดขอพระให้พ่อแม่

หายโกรธที่หนีมาเข้าอารามอยู่ทุกวัน และฝากทุกสิ่งไว้กับพระเป็นเจ้า..และที่สุดเมื่อกลับถึงบ้าน เจอหน้าท่านทั้งสองก็ขอโทษ พ่อแม่จึงให้อภัย

                                     ซิสเตอร์มีความสุขที่ใช้ชีวิตอยู่ในอาราม แม้ลำบากบ้าง ขัดสนบ้าง หรือไม่ได้ทำอะไร ในสิ่งที่อยากทำ  แต่ก็อยู่ได้จนถึง

ทุกวันนี้ ...เพราะสวดขอพละกำลังและขอพระพรที่จำเป็นจากพระเจ้า ...ให้ความยากลำบาก ความทุกข์ ความสุข ได้ผ่านพ้นไปตามน้ำพระทัย

ของพระองค์ สำนึกในใจเสมอว่าพระรักและดูแลซิสเตอร์เสมอมา ...จึงทำให้ซิสเตอร์ได้มีความสุขในชีวิตนักบวชจนถึงทุกวันนี้"

 

- กลับสู่...หน้าหลัก เล่าเรื่องภคินี -