44พระองค์ทรงหันพระพักตร์มาทางหญิงผู้นั้น ตรัสกับซีโมนว่า "ท่านเห็นหญิงผู้นี้ใช่ไหม เราเข้ามาในบ้านของท่าน ท่านไม่ได้เอาน้ำมาล้างเท้าให้เรา แต่นางได้หลั่งน้ำตารดเท้าของเราและใช้ผมเช็ดให้ 45ท่านไม่ได้จูบคำนับเรา แต่นางจูบเท้าของเราตลอดเวลาตั้งแต่เราเข้ามา
46ท่านไม่ได้ใช้น้ำมันเจิมศีรษะให้เรา แต่นางใช้น้ำมันหอมชโลมเท้าของเรา
47เพราะเหตุนี้ เราบอกท่านว่าบาปมากมายของนางได้รับการอภัยแล้วเพราะนางมีความรักมาก ผู้ที่ได้รับการอภัยน้อยก็ย่อมมีความรักน้อย"
48แล้วพระองค์ตรัสกับนางว่า "บาปของเจ้าได้รับการอภัยแล้ว"
49บรรดาผู้ร่วมโต๊ะจึงเริ่มพูดกันว่า "คนนี้เป็นใคร จึงทำได้แม้แต่การอภัยบาป"
50พระองค์ตรัสกับหญิงนั้นว่า "ความเชื่อของเจ้าช่วยเจ้าให้รอดพ้นแล้ว จงไปเป็นสุขเถิด"

Meditatio  =  รำพึงและไตร่ตรองพระวาจาที่ประทับใจ

ร้องไห้​จน​น้ำตา​หยด​ลง​เปียก​พระ​บาท  หญิงคนนี้ หญิงคนบาป ไม่มีใครจดจำชื่อของนาง แต่ทุกคนจำการกระทำของเธอได้เป็นอย่างดี นางเข้ามาในบ้านของคนที่ไม่ต้อนรับนางเพื่อพบพระเยซูและสำนึกถึงความพลาดพลั้ง ต่อหน้าพระเยซูและคนทั้งหลาย  ร้องไห้กับการกระทำที่ผ่านมา เสียใจ ขอชดเชยด้วยการมอบสิ่งที่ดีที่สุดที่มีในชีวิต ผมหอมและงดงามที่สุดที่มีใช้เช็ดเท้าก็คงไม่เหมาะสม น้ำหอมที่ดีที่หามาได้ มอบให้พระองค์  ไม่มีคำพูดที่แก้ตัว มีแต่น้ำตาแห่งความสำนึกผิด